WAARDEN EN NORMEN ZIJN EEN PRIORITEIT

Hoe kijken jonge werknemers naar hun loopbaan? Wat vinden ze belangrijk in een job?

Spiegels en ramen

Valentina Vicencio stapte vorig jaar uit de hr- en uitzendsector. Ze volgt nu een opleiding tot verpleegkundige. “Ik had het gehad met de sector. Op mijn 18de was ik er na het secundair ingerold, maar ik voelde me er steeds minder op mijn plaats. Ik voelde me na 10 jaar helemaal uitgeperst als een citroen.”

Sinds september zit Valentina nu opnieuw op de schoolbanken. “Een VDAB-opleiding van vier jaar. Nog drie te gaan,” lacht ze. “School vond ik vroeger maar niks. Ik was een slechte student. Maar nu voelt het veel beter aan. Het interesseert me. En ik heb ook al wat meer maturiteit. Dat helpt ook.” Ze combineert haar opleiding met een uitkering. “Gelukkig kan dat. Want als alleenstaande moeder zou het anders niet lukken.”

Dat ze als verpleegkundige minder zal verdienen dan als uitzendconsulente, daar is ze niet zeker van. “Het zal wellicht ongeveer even veel zijn,” denkt ze. “Misschien geen mooie bedrijfsauto meer, maar verder zal het niet veel verschillen. Als uitzendconsulente waren het vooral de bonussen die een verschil maakten. Maar die haal je niet altijd. En de druk om die targets te halen, ga ik niet missen.”

Als vrouw met buitenlandse roots vindt ze diversiteit enorm belangrijk. Ook op het werk. “Daar ben ik heel erg mee bezig. Ik wil spiegels en ramen in een job. Ik wil mezelf en de hele samenleving zien in mijn job. Daar wrong het ook wel een beetje mee in mijn vorige job. Vrouwen waren daar al een minderheid. En vrouwen met een kleurtje al helemaal. Soms werd ik er zelfs van dossiers gehaald omdat ik weigerde in te spelen op discriminerende eisen van klanten. Nee, dat klopt niet met mijn waarden en normen.”

Waardevol werken

Kevin Flynn kwam vijf jaar geleden vanuit Ierland naar Brussel, waar hij werkt voor de internationale kadervakbond Eurocadres. Door zijn job beschouwt hij de arbeidsmarkt zowel uit persoonlijk als uit professioneel perspectief.

“Werkgevers zijn enorm veeleisend geworden. Vier talen en twee masters is tegenwoordig de norm. Maar ook jongeren zelf stellen eisen.” Ook Kevin. “Ik wil flexibiliteit. Werken van 9 tot 5 of op een vaste plek is voorbij. Ik wil vertrouwen krijgen om zelf mijn werk te organiseren. Daar heeft ook de werkgever baat bij. Want flexibiliteit en vertrouwen maken werknemers productiever.”

“Werken voor een vakbond sluit aan bij wie ik ben en waar ik in geloof. Ik wil waardevol werk doen en vooruitgang maken.” Bijvoorbeeld rond mentale gezondheid. Werk mag geen negatieve impact hebben op onze gezondheid. Het is voor mij belangrijk dat een werkgever daar oog voor heeft.”

Zijn keuze voor Eurocadres betekende ook een vertrek uit het vertrouwde Ierland. “Ik kom uit een kleine stad in Ierland. Voor studies en een job moest ik dus naar Dublin of naar het buitenland. Ik koos voor dat laatste omdat ik graag kennis maak met verschillende mensen en culturen. Het was geen eenvoudige stap. Maar ik heb er geen spijt van. Ik hou heel erg van wat ik hier doe en de kansen die ik hier krijg. In Ierland had ik een hoger loon kunnen hebben, maar dat is niet mijn belangrijkste drijfveer. Ik zou in Ierland trouwens minder overhouden omdat alles er duurder is en alle publieke dienstverlening er geprivatiseerd is. Dan liever in België waar ik van mijn inkomen nog genoeg overhoud voor leuke dingen.”

Op zoek naar uitdaging

Stijn Boodts ging twee jaar geleden, in volle coronacrisis, aan de slag als analytisch scheikundige bij een waterbedrijf. Het is zijn eerste ‘echte’ job, vertelt hij. Hij heeft er een paar jaar over gedaan om ze te vinden, maar voelt er zich nu echt op zijn plaats.

Zijn interesses waaieren alle kanten uit. “Ik wist nooit echt goed wat ik wilde studeren of worden. Ook nu nog. Bakker worden, in de bouw of een restaurant werken… Het lijkt me allemaal wel wat. Voor hetzelfde geld doe ik binnen vijf jaar iets helemaal anders.”

“Het belangrijkste is voor mij de uitdaging in een job,” legt hij uit. En dan bedoelt hij niet alleen intellectueel uitdagend. “Hiërarchisch ben ik geen leidinggevende, maar in de praktijk coach ik wel een aantal medewerkers. Dat vind ik zeer boeiend. Ik steek er veel tijd in, maar haal er ook veel voldoening uit.”

“Wat ik doe moet ook relevant zijn. Het waterbedrijf waar ik voor werk is geen profitbedrijf. Meer dan om winst maken gaat het bij ons over de kwaliteit van het drinkwater. Dat is voor mij belangrijker dan een stevig loon. Het is natuurlijk een luxe om dat te kunnen zeggen. Maar ik ben zeker geen uitzondering. Ik zie in mijn omgeving veel jonge mensen die daar zo over denken.”

Al is Stijn niet meteen op zoek naar een andere job, hij noemt zich wel ambitieus. “Ik wil groeien en uitgedaagd blijven. Als ik op een gegeven moment ergens anders meer uitdaging zie, zou ik wel overstappen. Dat is beter voor iedereen. Want als de uitdaging wegvalt, valt ook mijn motivatie weg. En niemand wil toch een ongemotiveerde werknemer?”

Never Work Alone 2022 | Auteur: Jan Deceunynck | Foto: Daniël Rys