Meertaligheid is ook een troef in vakbondswerk bij Nokia

Samen met het groeiend aantal anderstalige collega’s werd ook de personeelsvertegenwoordiging bij Nokia veeltaliger. “Het maakt onze werking niet alleen diverser, maar anderstalige afgevaardigden zijn ook een belangrijk aanspreekpunt voor een groeiende groep collega’s,” legt kaderafgevaardigde Tom Bervoets uit.

Hoe gaan jullie om met de meertaligheid bij Nokia?

Tom: “De voorbije jaren hebben we sterk ingezet op diversiteit in onze kaderwerking.  Het helpt ons om creatiever en meer open te kijken naar de thema’s die op ons pad komen. Bovendien reflecteert een divers team meer de realiteit op de werkvloer. Het gaat dan niet alleen over taal of nationaliteit, maar ook over leeftijd en gender. In ons vakbondsteam zat al langer een Franstalige collega, maar verder bestond onze groep toch enkel uit Nederlandstalige Belgen, terwijl er een groeiende anderstalige Nokia-community aanwezig is. We hebben onze communicatie naar leden en niet-leden dan stelselmatig uitgebreid naar het Engels, naast het Nederlands. Dat resulteerde in ledengroei bij anderstaligen, maar in 2020 ook in een eerste anderstalige verkozen personeelsvertegenwoordiger in onze ploeg.”

“Een divers team reflecteert de realiteit op onze werkvloer”

En nadien?

Tom: “We vinden steeds meer aansluiting bij anderstalige collega’s. Dus we blijven op de ingeslagen weg doorgaan. Naar aanleiding van de wettelijke veranderingen van buitenlandse kaderstatuten knoopten we nog meer gesprekken aan om beter te begrijpen wat anderstalige werknemers verwachten van ons als afgevaardigde. Daaruit blijkt dat zij vooral veel vragen hebben bij de doolhof die de Belgische wetgeving soms toch wel is. Anderstaligheid is echt wel een drempel om antwoorden te vinden. Dan kunnen ze onze ondersteuning wel gebruiken. Maar we merken ook dat ze door onze aanpak ook vaker antwoorden vinden bij elkaar. Het wordt steeds meer een community binnen onze ledengroep.”

Zitten er nog dingen in de pijplijn? 

Tom: “De voertaal in het sociaal overleg in Nederlands. Dat is uiteraard begrijpelijk, maar stelt ons ook voor uitdagingen. Het maakt dat ons werk niet altijd makkelijk te vertalen is. Daar blijven we aan werken. Bovendien willen we dat anderstaligen niet enkel kunnen terugvallen op de vakbondswerking binnen Nokia zelf, maar ook bij ACV met hun vragen terecht kunnen. Daar is nog wel werk aan. Maar het is belangrijk dat zij bij het ACV op maat geholpen worden. Alleen zo kunnen we hen effectief bijstaan. Op die nagel blijven we dus zeker kloppen.”