Duurzame mobiliteit verkleint ecologische voetafdruk

Universiteit Gent zet het mes in vliegtuigreizen

De Universiteit Gent maakt werk van milieubewust mobiliteitsbeleid. Door in de toekomst dienstreizen per vliegtuig maximaal te vervangen door treinreizen, wil de universiteit haar ecologische voetafdruk fors beperken.

De Universiteit Gent hanteert sinds kort een lijst van ongeveer 60 reisbestemmingen waarnaar onderzoekers en studenten niet meer per vliegtuig zullen reizen. Steden die per bus of trein in minder dan zes uur bereikbaar zijn, of waarheen de reistijd per trein niet langer is dan per vliegtuig (incheck- en transfertijd inbegrepen), worden niet meer per vliegtuig bezocht. Riet Van de Velde, hoofd van de afdeling Milieu van de universiteit, legt het hoe en waarom van de keuze uit.

Waar komt deze afspraak vandaan?

Van de Velde: Deze maatregel kwam er niet van de ene dag op de andere. Al vijf jaar werkt een denktank met zo’n 200 academici, studenten en personeelsleden samen aan acties, experimenten en beleidsinstrumenten die de duurzame transitie van de universiteit stimuleren. De groep wees al meermaals op de grote ecologische impact van de stijgende hoeveelheid vliegreizen. Een grondige analyse toonde inderdaad aan dat de CO2-uitstoot van de UG vooral voortkomt uit de verwarming van de gebouwen, maar ook uit woonwerkverkeer en internationale dienstverplaatsingen van academici en studenten. Ingrijpen op persoonlijke keuzes van medewerkers en studenten ligt gevoelig. Daarom werd via een duurzaamheidspact per vakgroep naar engagementen gevraagd die de betrokkenen zelf haalbaar leken. Zo ontstonden er goede voorbeelden. In eerste instantie hebben we die gepromoot. Maar dit jaar vonden we de tijd rijp voor een top down engagement.

Ondervonden jullie veel weerstand?

Van de Velde: Nee. Dat is voor mij één van de belangrijke lessen uit deze oefening. In de voorbereidingen maakten we ons heel veel zorgen over mogelijke negatieve reacties. Die bezorgdheden hebben ons lang verhinderd om deze stappen te zetten. Maar nu we zover zijn, krijgen we eigenlijk enkel positieve feedback en is men blij dat we dit soort afspraken durven voorstellen. De impact voor collega’s blijft trouwens ook relatief beperkt. Ook extern is er veel positieve interesse voor ons initiatief. Zo trekken we heel wat aarzelende organisaties over de streep.

Zijn er omkaderende maatregelen gemaakt, bijvoorbeeld rond de impact op arbeidstijd of over de financiële effecten voor de organisatie?

Van de Velde: De maatregel heeft weinig impact op tijdsbesteding. Op financieel vlak werd vastgelegd dat de kostprijs niet meer dan 100 euro duurder mag zijn. Dit zijn typisch voorbeelden van argumenten die vooraf onoverkomelijk lijken. Nu we de kaap genomen hebben, stellen we vast dat er in de praktijk heel weinig discussies is. De impact van deze maatregel zal in eerste instantie niet enorm zijn, maar het feit dat de universiteit als organisatie individuele keuzes durft sturen in functie van duurzaamheid, is heel belangrijk. We willen op die lijn doorgaan. Zo willen we nu ook het debat voeren over waarom we bepaalde verplaatsingen maken en wat de meerwaarde daarvan is. Zo hopen we onze voetafdruk nog verder te verkleinen…