WISSEL VAN DE MACHT BIJ EUROCADRES

Eind deze maand wordt Nayla Yazbeck Glaise als enige kandidaat wellicht verkozen als opvolgster van Martin Jeffen als voorzitter van Eurocadres. Dat is de vakbondsorganisatie die op Europees niveau opkomt voor de belangen van kaderpersoneel. Belangrijk, want steeds vaker wordt arbeidswetgeving op Europees niveau gestuurd. En dan is het niet onbelangrijk dat ook werknemers daar vertegenwoordigd zijn.

Ze zien er allebei stralend uit tijdens het interview – voor het eerst in anderhalf jaar weer ‘live’, wat een zaligheid! Martin en Nayla zijn allebei klaar om aan de slag te gaan. De vakantie heeft hen deugd gedaan. Even helemaal er tussenuit. Deconnectie. Of toch niet helemaal, geeft Nayla toe. Ze kon het niet laten om haar mail wat in de gaten te houden en hier en daar te antwoorden. Maar het heeft haar vakantiegevoel niet echt verstoord. Martin heeft wél een paar weken zijn werk helemaal opzij gezet. Een aantal apps uitschakelen helpt, legt hij uit.

Digitalisering
Het leidt meteen naar een aantal topics waar Eurocadres rond werkt. Het recht deconnectie is daar één van. Maar ook de digitalisering. En de gevolgen daarvan voor werknemers. Een dossier waar Nayla zich de komende jaren graag in wil vastbijten. Als computer engineer en consultant weet ze dat de digitalisering enorme gevolgen heeft voor de werknemers en hun organisaties. “De pandemie heeft de evoluties nog versneld. Digitalisering zorgt voor nieuwe mogelijkheden. Tijd- en plaatsonafhankelijk werken heeft veel te bieden, maar brengt ook nieuwe risico’s mee. Denk maar aan de vervagende grens tussen werk en privé. Het gebruik van technologie moet het werk van werknemers aangenamer maken. Dat willen we met Eurocadres op Europees niveau aanpakken. Er is nood aan Europese wetgeving of standaarden, want in welk land je werkt, doet er steeds minder toe. Dat wringt met nationale regels die overal anders zijn.”

Martin vult nog aan: “Europese regels zijn vaak ook een hefboom voor nationale afspraken of sociale dialoog tussen werknemers en werkgevers. Want die blijft natuurlijk nodig. Europa is vaak een stimulans om tot nationale afspraken te komen. Zeker in landen waar sociaal overleg niet goed functioneert of op een laag pitje staat, kan Europa die dialoog aanzwengelen.”

“In welk land je werkt doet er steeds minder toe.”

Klokkenluiders
De voorbije jaren heeft Martin met Eurocadres sterk gewerkt rond regelgeving voor klokkenluiders. Hij is best trots op het resultaat. “We hebben er jaren aan getrokken. Eind dit jaar zou de richtlijn die klokkenluiders beschermt finaal moeten resulteren in nationale wetgeving in alle EU-lidstaten. Die zal werknemers beschermen als ze onregelmatig heden aanklagen in het bedrijf waar ze werken. Kaderleden zijn vaak de eersten die botsen op informatie over corruptie, fraude of ander wangedrag dat geopenbaard moet worden in het algemeen belang.”

Eurocadres nam het voortouw in de strijd. Maar eenvoudig was het niet. “Het is redelijk uniek dat we zelf een dossier op de agenda van de Commissie hebben gekregen. Vaak worden we wel geconsulteerd en kunnen we onze mening geven over wat op tafel ligt. Maar zelf iets op de agenda zetten is nog wat anders. Maar door intensief op het dossier te blijven werken en samen met de nationale vakbonden projecten op te zetten, hebben we voldoende druk kunnen uitoefenen. Die samenwerking tussen nationale vakbonden en andere ngo’s is voor ons essentieel. Eurocadres heeft maar vier personeelsleden. We kunnen alleen slagen als we de strijd samen met onze leden en partners aangaan. In permanent overleg, want iedereen legt andere accenten. Maar samen gaan we vooruit.”

P&M
Eurocadres richt zich specifiek op P&M, oftewel ‘professionals and managers’ – een doelgroep die we in het Nederlands wat moeizaam vertalen ‘kaderleden, leidinggevenden en kenniswerkers’. “Het is een groep die vaak ergens tussen werknemers en werkgevers zit. Ze zijn werknemer, maar participeren ook aan bedrijfsstrategieën en -beleid. Ze kunnen een hefboom zijn qua werknemersrechten, want ze hebben een zekere macht of invloed in het bedrijf. Maar door hun positie hebben ze ook specifieke noden,” weet Nayla. Ze zijn vaak ook de eersten die geconfronteerd worden met nieuwe thema’s die sociaal overleg vergen. Vaak doen ze niet mee met hun vakbonden. “Maar dat hoeft niet zo te zijn,” weet Nayla. “Met het juiste aanbod en een gerichte aanpak zijn ze best te overtuigen van de meerwaarde. Het komt erop aan om dicht bij hen te staan en op de werkvloer te luisteren naar wat er leeft. Niet zelf beslissen wat belangrijk is, maar samen keuzes maken. Vakbonden kunnen op dat vlak nog veel leren. Ook van elkaar. Daarom is uitwisseling op Europees niveau bijzonder leerzaam.”

“Het gebruik van technologie moet het werk van werknemers aangenamer maken. Dat willen we met Eurocadres op Europees niveau aanpakken.”

Contact houden
Binnenkort vertrekt Martin terug naar de Zweedse vakbond Unionen en maakt hij plaats voor Nayla. Zij blijft werken voor het consultancy-bedrijf Accenture, waar ze al geruime tijd deeltijds is vrijgesteld voor vakbondswerk bij de Franse kadervakbond UGICT. Dat wordt nu dus Eurocadres. Maar ze vindt het belangrijk om de verbinding met haar collega’s en de werkvloer niet te verliezen. “Het zal niet eenvoudig zijn, want ik zal in de week vooral in Brussel werken. Maar contact houden zal me wel helpen om de vinger aan de pols te houden,” stelt ze. Het belang daarvan kan niet genoeg beklemtoond worden, weet ook Martin. “Tijdens onze contacten met onze deelorganisaties, horen we wat er leeft. Psychosociale risico’s, up- en reskilling, duurzaamheid, gelijke kansen… Het is maar een greep uit de thema’s waarin we stappen vooruit willen zetten. En dat kan alleen samen.”

Luisteren
Aan Nayla geeft hij alvast de goede raad mee om goed te luisteren naar wat er leeft aan de basis en van daaruit open in dialoog te gaan. “Het zijn soms pittige discussies, maar bijzonder waardevol. Mijn werk als voorzitter van Eurocadres was een enorme verrijking op dat vlak. Het heeft mijn perspectief verbreed. Menselijke interactie is de motor van vooruitgang. De voorbije jaren lukte dat niet altijd, omdat de schermen in de weg zaten van écht contact. Ik hoop dat we nu elkaar snel terug ‘live’ kunnen ontmoeten.”

En ook voor de nationale vakbonden heeft hij een opdracht. “Blijf geëngageerd! Eurocadres kan enkel vooruitgaan als de deelorganisaties meewerken. Dialoog heeft tot resultaten geleid rond topics als klokkenluiders of stressbeheersing. Maar er staan nog veel meer uitdagingen op het prioriteitenlijstje.”